Astma; een onbekende ziekte…

Ik hoor je denken. Astma onbekend? Hoe dan? Iedereen weet toch wat astma is want het komt best vaak voor. Jup, dat dacht ik ook tot ik door de politie aan de kant werd gezet…

Eerst even wat uitleg

In Nederland lijden ongeveer 610.000 mensen aan astma. Dat is best een aanzienlijk aantal. Astma is een onzichtbare ziekte waarbij je longen altijd een beetje ontstoken zijn. Bij een astma aanval gebeurt er van alles in de longen. Zodra ze geprikkeld worden door stoffen waar u gevoelig voor bent, zwellen de slijmvliezen in neus, keel en longen op. De slijmvliezen produceren meer vocht en slijm dan anders. De spiertjes die om de luchtwegen heen zitten, raken verkrampt en trekken samen. Ze maken de luchtwegen smaller. Ademen wordt moeilijker. De longen raken overvol met lucht, die niet genoeg ververst wordt. Al deze reacties samen vormen een astma-aanval. Bij een astma-aanval kunt u veel minder lucht in- of uitademen dan anders. (Bron: longfonds)

Misverstanden over astma

Er is een grote groep mensen met astma die, indien ze hun medicatie trouw innemen, maanden en soms zelfs jaren geen aanvallen heeft. Deze groep kan dan ook normaal functioneren. Hierdoor krijg ik vaak de opmerking “last van je astma? Maar dan neem je toch een puf!”

Helaas hoor ik tot de groep met ernstige astma. Mijn longen zijn niet goed onder controle te krijgen met medicatie waardoor ik meer periodes van exacerbaties heb als andersom. Zo lag ik begin dit jaar 5 maanden op bed omdat zelfs zitten al te zwaar was. Ook nu heb ik in 3 weken tijd alweer twee zware exacerbatie gehad. Ik slik hele hoge doseringen prednison en standaart antibiotica. Dit bovenop de mega hoge dosering pufjes, pillen, spuitjes en vernevelingen. Daarnaast heb ik sterke vloeibare morfine zodat het ademen iets minder pijnlijk is. Op dit moment heb ik een longfunctie van 30%. En nee, die 30% is niet de 30% van jullie. Als je de grafieken over elkaar legt zou ik dan rond de 20% zitten, met medicatie. Zonder is niet veilig te meten. Met deze longinhoud kan ik nog net zelf naar de wc maar ben ik daarna wel gesloopt van alle handelingen. Ik kan ook stukjes auto rijden en bv naar de fysio gaan maar ook dan ben ik daarna lichamelijk gezien een hoopje ellende. Mentaal ben ik de gelukkigste van de hele wereld dat ik er kon komen en een oefening kon doen.

Maar goed de politie en het avontuur der avonturen…

Ik ging naar huis na een gezellige middag bij een vriendin. Ik was er iets te laat weggereden en had dus gevoelsmatig best haast. De thuiszorg kon elk moment voor de deur staan. Hoewel ze het niet erg vinden even te wachten, vind ik dat wel vervelend.

Toen er een politiemotor voor me kwam rijden met het bordje politie volg begon ik hem toch wel een beetje te stressen. Wat had ik misdaan? Nee geen telefoon, gordel vast, geen bekeuringen open en ik reed ook niet te hard. Damn de zorg staat er zo, hopelijk is het iets kleins.

Voorzichtig draaide ik m’n raampje open. Oké, sorry ik lieg, drukte gewoon op het knopje maar draaien versterkt het gevoel van het verhaal.

“Goede avond mevrouw. We houden steekproefsgewijs een alcoholcontrole. Zou u in het pijpje kunnen blazen tot ik zeg dat hij goed is?” “Uhm, ik heb geen keus denk ik dus is goed”

“Oke, blazen blazen door blijven blazen” gevoelsmatig was ik blauw aangelopen, wat wel weer mooi bij zijn uniform en ogen pastte. Ik stopte met blazen want meer lucht zat er niet in m’n longen. “Mevrouw ik had nog niet gezegt dat u mocht stoppen. We proberen het nog een keer en nu door blijven blazen”

Nou, die tweede keer ging nog slechter. Ik merkte dat deze dr dreamy van de politie toch wel iets ongeduldig begon te worden en dus vertelde ik hem dat ik astma had en nu middenin een Exacerbatie zit. “Onze blaastesten zijn uitvoerig getest en mensen met astma kunnen deze prima uitvoeren. Astma is daarin geen beperking”

Zucht, geen beperking? Ik wou hem uitnodigen om een weekje mee te lopen. Oké eerlijk is eerlijk, een dag zou genoeg zijn maar zo’n hunk met blauwe ogen mag best wat langer blijven. No problemo!

Zoals ik ook deze blog begon, begon ik de uitleg over astma. “Oké stap maar even uit dan” ik was door het twee keer blazen al helemaal gesloopt dus m’n rolstoel er ook nog uithalen zag ik niet zitten. “Ik wil best uitstappen maar kunt u mijn rolstoel dan pakken want ben echt gesloopt van het blazen” O, ook nog een rolstoel? Ja joh, als ik iets doe doe ik het goed! Behalve het blazen dan, daar faal ik enorm in. Er verscheen zowaar een lach op z’n gezicht.

Mijn zenuwen begonnen nu toch wel op te spelen.

De tijd verstreek en het leek erop dat het nog wel even ging duren. Ik vertelde hem dat ik alle longfuncties en saturatie meet en die in m’n telefoon staan in een speciaal ontworpen app. Ik heb al m’n medicijnen bij me en ik geloof dat ik ook nog een medicijnlijst en een SEH kaart heb met mijn noodgegevens. Maar als u het makkelijker vind, waarschijnlijk staat nu de thuiszorg voor mijn deur die me helpt met omkleden, spoelen, medicatie en eten klaarzet. Ik kan ook het nummer geven dat u ze even belt. “Ik ga even overleggen” en daar ging hij met mijn rijbewijs naar z’n collega.

Tik tak wachten

Het wachten leek echt uren te duren maar feitelijk zal het een minuut geweest zijn. Met twee man sterk kwamen ze terug. Twee man …. en die tweede zag er toch iets minder leuk uit. O jee….

Nou mevrouw, sorry voor de overlast. We geloven dat u niet gedronken heeft en echt een longaandoening hebt. U mag naar huis, fijn weekend.

Nagenieten

Ik kon mijn weg, met een geweldig verhaal rijker vervolgen naar huis. Gelukkig was de zorg er nog niet. Wat een avontuur was dit. Een verhaal waar ik nog lang van kan nagenieten want lichamelijk gezien heeft dit helaas een flinke hap uit m’n al niet zo energieke lichaam genomen.

Meer dood als levend lig ik met een grote lach op m’n gezicht in bed waar ik de komende 48 uur alleen nog uitkom voor expeditie wc.

Fijn weekend.

update politie:

Inmiddels heb ik een reactie gehad van de politie met de procedure voor als je net als ik een kansloze blazer bent doordat je bij die zeer kleine groep behoort waarbij medisch gezien blazen dus echt niet lukt.

Ik heb je blog gelezen en ben meteen weer wat wijzer over astma, want van exacerbatie had ik zelf nog niet gehoord.

Onze blaas- en ademtests zijn dusdanig uitgevoerd dat je met één goede long de tests zou moeten kunnen doorstaan. Een blaastest doen we op straat en een ademtest (of eigenlijk “ademanalyse”) doen we aan het politiebureau. Een blaastest is een indicatieapparaat en geeft alleen aan of je waarschijnlijk teveel gedronken hebt. Als je zo’n test niet kunt volbrengen, dan kunnen collega’s op basis van eigen waarneming ook een inschatting maken of er sprake is van alcoholgebruik.

We merken dat mensen bij een ademtest wel eens willen proberen deze te ontlopen door een medische reden te noemen. Maar mocht het, zoals in jouw geval, echt niet lukken en er zijn geen waarnemingen waaruit blijkt dat je gedronken hebt, dan is er niets aan de hand. Mocht uit waarnemingen wel de verdenking van alcoholgebruik blijken, dan kun je worden aangehouden. Alleen zal de ademanalyse aan het bureau waarschijnlijk ook niet slagen. In dat geval kunnen we bloed af laten nemen door een arts dat wordt ingestuurd naar het NFI.

Om op je vragen terug te komen: de apparatuur is ook geschikt voor longpatïenten, uitzonderingen blijkbaar daargelaten. Er zijn dus alternatieve opties mogelijk. Dat je documenten kon tonen was natuurlijk mooi meegenomen, maar op zich hoef je die niet bij je te hebben.